ROOTSVILLE CD REVIEW by Freddie

Als dochter van Johnny Copeland heeft Shemekia Copeland natuurlijk een streepje voor al hoeft ze deze voorspraak niet want Shemekia is een reeds een grote dame. In 1998 bracht ze haar debuutalbum ‘Turn The Heat Up’ uit en al meteen waren alle kritikasters ervan overtuigd dat er een nieuwe ster geboren was. Op haar tweede album ‘Wicked’ (2000) was Shemekia wat fier dat ze een duet mocht brengen met één van haar grote voorbeelden, Ruth Brown. Er volgden nog ‘Talking To Strangers’ en in 2005 nog ‘The Soul Truth’.

Nu in 2009 brengt ze met Telarc deze ‘Never Going Back’ uit en bewijst ze voor zover dit nog moest dat ze reeds als ster mag worden bestempeld en wordt daarom al meteen als de Queen of Blues voorgedragen. Never Going back’ is een album met stevige Blues  met een grote B. Oliver Wood produceerde dit album en mag daarom meedraven op gitaar.

Opener ‘Sounds Like The Devil’ is al meteen raak, stevige blues, krachtige stem en een allesgevende Woods op de slideguitar. Met ‘Dirty Water’ een nummer van Julie & Buddy Miller laat Shemekia horen dat we toch een beetje vernieuwing krijgen in haar muziek en na een lange trage intro krijgen we wat we aan het verwachten waren. Stevige blues met een knipoogje naar de rock maar met diezelfde solide vastberadenheid in Shemekia’s stem.

Van de hand van John Hahn en Oliver Woods zijn ‘Broken World’ en ‘Never Going Back To Memphis’ en met een cover van Joni Mitchell’s ‘Black Crow’ laat Shemekia horen dat de cd veelzijdig is en er van haar nogal veel mogen gaan verwachten, de naam ‘Queen of Blues’ waardig. In ‘Born A Penny’ gooit Copeland alle registers open, een nummers met Soul & Funk invloeden doordrenkt van wurlitzerklanken. Funk is zeker en vast ook van de partij in ‘Limousine’.

Back to the Blues met ‘River’s Invitation een nummer van de succesvolle Percy Mayfield, de ‘songwriter’ van ‘Hit The Road Jack’. Met ‘ Big Brand New Religion’ brengt Shemekia een opzwepende Blues gospel, een nummer van de hand van Chris Long en Oliver Wood en Halleluja we’re diggin’ it…Akoestisch nummer als afsluiter van de CD en ‘Circumstances’ zal dan wel als ode dienen aan papa Copeland.

Gevarieerde Cd met Blues, Soul, Funk , Gospel en Rhythm & Bluesinvloeden en voor ons mag Shemekia deze zomer op de festivalweiden te zien zijn…Klasse!